เมื่อฉันกลับจากคิวบาฉันรู้สึกมีชีวิตชีวาและมีชีวิตชีวามากกว่าที่เคย ฉันขว้างตัวเองไปเต้นรำหลายคืนต่อสัปดาห์: ดื่มด่ำกับเสียงเพลงและเพลงจากจังหวะรุมบ้า, ซัลซ่า ango และแทงโก้ ฉันได้เรียนรู้การเต้นใหม่ West Coast Swing และเข้าร่วมทีมการแสดงมือสมัครเล่น แต่ฉันลืมขนส่งความรู้สึกที่แปลกใหม่จากฟลอร์เต้นรำไปสู่ชีวิตประจำวันของฉัน เพื่อที่จะระลึกถึงมันฉันจะต้องรวบรวมชิ้นส่วนที่แยกส่วนในบางวิธี ภูมิปัญญาจากนักเดินทางหญิงเพื่อนจะช่วยนำทางฉัน
ฉันนั่งลงในการเคลื่อนไหวและแดเนียลยังคงเป็นผู้นำ “ Abajo” เขาพูดเบา ๆ ฉันงอเข่าและจมลงต่ำ“ Sube” เขาพูด， และฉันก็พยศขึ้นตามรอยร่างหลวมแปดสะโพกของฉันเมื่อฉันเพิ่มขึ้น เขาจับมือฉันและพาฉันไปที่ฟลอร์เต้นรำ เขาปั่นฉัน หมอบลงต่ำเพื่อหมุนฉันโดยหมุนน่องของฉัน จุ่มฉันลง ฉันนั่งคร่อมขาของเขาขณะโค้งหลังแขนขวาของฉันนิ่มเหมือนตุ๊กตาผ้าขี้ริ้ว เขากวาดฉันจากขวาไปซ้ายในแนวโค้งที่ยาวและอ่อนโยน…
เป้าหมายของการเต้นรำจังหวะรุมบ้าคือการแสวงหาคู่ครองหญิงและเที่ยวบินเพ้อฝันของเธอ ผู้ชายใช้ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเพื่อล่อลวงเธอ: มือเท้าข้อศอกหรือกระดูกเชิงกราน vacunao หรือเชิงกรานแทง， เล็ดลอดออกมาจากคำภาษาสเปน “เพื่อฉีดวัคซีน” และเป็นสัญลักษณ์ของการรุก ผู้หญิงคนนั้นค่อยๆหลบเลี่ยงความก้าวหน้าเหล่านี้ ตลอดเวลาหุ้นส่วนพยายามแสดงความเย้ายวนของผู้หญิงและเสน่ห์ของผู้ชาย ฉันเฝ้าดูขณะที่ฝูงชนเงียบลงเมื่ออยู่กลางเวทีผู้หญิงคนหนึ่งในวัยสี่สิบปลาย ๆ หรือวัยห้าสิบต้นของเธอเริ่มเต้นรำกับชายคนหนึ่งในวัยยี่สิบของเขา…
เซ็กซี่เป็นเรื่องของวิญญาณ กลุ่มของผู้หญิงอเมริกันส่วนใหญ่ตั้งแต่อายุยี่สิบต้น ๆ จนถึงอายุหกสิบเศษต้น， รวมตัวกันบนเวทีละครเก่าของฮาวานา เราจะเรียนเต้นที่นี่ในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า ผู้สอนคิวบาที่มีชีวิตชีวาสองคนนำไปสู่คลาส often และมักจะเชิญผู้หญิงหนึ่งในยี่สิบคนมาสาธิตด้วย หญิงสาวจะหัวเราะและยิ้มขณะที่พวกเขาหมุนและหมุน ฉันไม่สนใจการเน้นของครูผู้หญิง ที่จริงแล้วฉันคิดว่าถ้าฉันเป็นพวกเขาฉันก็จะได้รับความสนใจไปที่พลังเช่นกัน แต่มันก็รู้สึกแปลก ๆ สำหรับชีวิตส่วนใหญ่ของฉันฉันรู้สึกมีความอุดมสมบูรณ์อย่างแท้จริง…
ฉันจะไม่รักผู้ชายที่มีความรักอยากรู้อยากเห็นและไม่เปล่งประกายได้อย่างไร? ผู้ที่สามารถนำ joie de vivre ไปยังทุกสิ่งที่เขาทำ “พ่อ” พบบ้านเกิดในคิวบา เขาสำรวจและเขียนเกี่ยวกับสถานที่ต่างประเทศจำนวนมากรวมถึงฝรั่งเศส, สเปน, อิตาลีและแอฟริกา ถึงแม้ว่าคิวบาเท่านั้นที่เฮมิงเวย์พูดได้ว่าคนที่อยากจะอยู่ตลอดไป เขายังเขียนผลงานที่ดีที่สุดของเขาที่นั่นด้วย เฮมิงเวย์เสร็จสมบูรณ์สำหรับผู้ที่เรียกโทลล์ที่ “Finca…
และพวกเขาก็ตะโกนใส่ฉันลุกขึ้น! ลุกขึ้น! พวกเขาอยู่บนพื้นดินที่สูงขึ้นแล้วและฉันนอนอยู่ที่นั่นคิดว่า Whafs เกิดขึ้น? “ค่ายของเราถูกแยกออกจากน้ำคนสองคนลงเอยด้วยหิ้งในขณะที่เต็นท์ของพวกเขาลงแม่น้ำพร้อมกับแสงไฟบนเราไม่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วฉันหักข้อเท้าของฉันวิ่งผ่านน้ำ อยู่ในอาการตกใจเราสูญเสียเกียร์รองเท้าบู๊ตของเราเราสูญเสียทุกอย่าง “เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อกลางวันมาถึงสองคนอาสาออกเพราะเราอยู่ห่างไกลในหุบเขาลึก ๆ พวกเขาต้องออกไปข้างนอกแทบจะไม่มีน้ำและขอความช่วยเหลือ “ พวกเขาไต่ขึ้นและอีกสิบชั่วโมงต่อมาอยู่ที่กรมป่าไม้เมื่อกรมป่าไม้ลงมาพวกเขากล่าวว่าน้ำนั้นสูงหกฟุตและกว้างเก้าสิบฟุต
เชื่อมต่อ witk tke พลังแห่งธรรมชาติและค้นหาความท้าทายของคุณ ค่ำคืนแห่งการตกต่ำในแสงไฟที่มาไซมาราในเคนยาเราพุ่งไปที่แคมป์ของเราใน Land Rovers สองแห่ง ทันใดนั้นมัคคุเทศก์ Makau ของเราในยานพาหนะนำกลับมาและระเบิดในทิศทางตรงกันข้าม เขาวิทยุรถบรรทุกของเราที่จะติดตามเขา เขาคิดว่าเขาเห็นอะไรบางอย่างในระยะไกล ภายในห้านาทีเราไปถึงสิงโตและสิงโตกำลังหลับอยู่ในที่ราบ เราดึงยานพาหนะของเราภายในสิบสองฟุตของสัตว์และตัดมอเตอร์ของเรา…
สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์ของเธอในวัฒนธรรมนี้ครั้งแรกที่ดูเหมือน “ลึกลับและต่างประเทศ” เธอกล่าว， “ฉันคิดว่าหนึ่งในของขวัญที่ดีของการเดินทางคือเพราะมันประสบกับสิ่งที่ไม่รู้จักคุณจะต้องมีใจที่เปิดกว้างและเต็มใจที่จะ ใช้สิ่งที่มาในขณะนั้นและสนุกกับช่วงเวลาอันมีค่านั้น ฉันรู้สึกแบบนั้นโดยเฉพาะในอิหร่าน ” แต่ฉันได้เรียนรู้ว่ากลอเรียขนส่งวิญญาณที่บ้านเช่นกัน “ความรู้สึกที่น่าประหลาดใจ – ซึ่งเป็นสิ่งที่การเดินทางของคุณทำให้เกิดความสงสัยว่าสิ่งใดรอบมุมถัดไปเราสามารถนำกลับบ้านได้ถ้าเรามีความหลงไหลในใจของเรา “แม้ว่าฉันจะไปที่ร้านค้าเพื่อไปช็อปปิ้ง” เธอพูด “ฉันมักจะพยายามใช้เส้นทางที่ฉันไม่รู้ฉันพยายามสัมผัสวิธีการที่แตกต่างจากการกลับบ้านเพราะฉันจะไม่เรียนรู้อะไรเลย ถ้าฉันกลับบ้านแบบเดียวกับฉันดังนั้นฉันจึงได้พบกับถนนที่แตกต่างชุมชนเล็ก…
การหว่านเมล็ด La Dolce Vita กลอเรียชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนบอกกับฉันว่า“ น่าจะเป็นเครื่องเปิดตาที่ใหญ่ที่สุดและน่าตื่นเต้นสำหรับฉันคือสิบปีในการกลับไปกลับมาในอิหร่านประมาณหนึ่งเดือนในแต่ละครั้ง และเพื่อที่จะรู้เข้าใจและรู้สึกสบายใจกับผู้คนที่มีวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง “ หนึ่งในสิ่งที่ทำให้พวกเขารักฉันมากคือสิ่งที่พวกเขาเปิดใจให้ฉัน” เธอกล่าวต่อ “ไม่เพียงเพราะสมาชิกในครอบครัวของเราแต่งงานกับหนึ่งในพวกเขาเพราะเราเป็นชาวอิตาลีฉันสามารถพูดกับผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในเตหะรานฉันถามว่าทำไมพวกเขาถึงรักชาวอิตาลีจริงๆ “ ‘เพราะพวกเขาเป็นหัวใจของเรา” เธอพูด‘ พวกเขาคิดเหมือนที่เราทำ…
อีกไม่กี่วันข้างหน้าเป็นการเฉลิมฉลองความรู้สึกเช่นเดียวกับอิตาลี Piero และฉันปรุงอาหารกลางวันในห้องครัวโบราณขนาดใหญ่ของวิลล่า เราลิ้มรสเมื่อเราเตรียมรูปแบบของทูน่าซอสทูน่ากาเคเปอร์มะเขือเทศพาร์สลีย์กระเทียมและน้ำมันมะกอกที่อุดมไปด้วยซึ่งจะครอบคลุมปาเก็ตตี้มือ เราเดินผ่านโบสถ์ที่เต็มไปด้วยฝุ่นของ San Miniato ซึ่งเป็นซากศพของชาวฟลอเรนซ์ที่มีชื่อเสียง ฉันดูนกนอกกระท่อมของ Piero ซึ่งตั้งอยู่ในมุมที่เงียบสงบของไร่องุ่น เราอ่าน: ในความเงียบงั้นแล้วออกเสียงข้อความที่เราโปรดปรานจากเชกสเปียร์วิทแมนลอว์เรนซ์และกิบราน เขาเล่นด้วยมือของฉันใต้โต๊ะที่งานเลี้ยงอาหารค่ำแบบอึกทึกกับแขกต่างชาติ ฉันประหลาดใจเมื่อเขามองอย่างคล่องแคล่วระหว่างฝรั่งเศสอิตาลีเยอรมันและโปรตุเกส…
